ITULAH SUARA PROGRESIF RAKYAT BELANDA

Kolom IBRAHIM ISA
Rabu, 23 Desember 2009.
--------------------------------

'INDONESIA MERDEKA TH 1945. AKUI INI!

Itulah suara Rakyat Belanda progresif!

Sore ini ketika membuka ruangan penerimaan e-mail, kujumpai sebuah kiriman dari sahabat karib kami, S.M.Siauw. Ia selalu memforwardkan berita-berita penting yang diterimanya.

Kali ini, yang dikirimkan S.M. Siauw, adalah sebuah artikel penting sekali dalam catatan hubungan Indonesia-Belanda. Artikel yang dimaksud adalah sebuah pernyataan sejumlah tokoh-tokoh ilmuawan, budayawan masyarakat Belanda.
Dimuat di NRC-Handelsblad, tanggal 23 Desember 2009.

Judul dalam bahasa aslinya:

INDONESIË WERD ONAFHANKELIJK IN 1945, ERKENT DIT.

Diterjemahkan bebas, sbb:

INDONESIA MERDEKA TH 1945. AKUI INI!

Adalah sepenuhnya benar dan wajar, menilai pernyataan tsb sebagai suara rakyat Belanda yang sesungguhnya. Perryataan tsb mewakili sikap yang sudah sejak lama ada pada rakyat Belanda yang progresif. Itu bertolak belakang dengan sikap politik pemerintah Belanda. Yang sampai sekarang resminya menganggap bahwa kemerdekaan Indonesia adalah pada tanggal 27 Desember 1949. Di saat mana pemerintah Belanda menyerahkan kedaulatan kepada Republik Indonesia Serikat, sesuai dengan Persetujuan KMB.

Artikel historis tsb ditulis oleh Adriaan van Dis, Nelleke Noordervliet, Geert Mak dll. Seluruhnya sbb:

Peter de Reuver, Nico Schulte Nordthold, Adriaan van Dis, Joty ter Kulve, Claudine Hellerman, Rorbert van den Berg, Jan Hendrik Peters. (Comité van aanbeveling):
Hans Blom, Theo van Boven, Peter Broekvelt, Frances Couda, Rudy Kousbroek, Susan Legème, Ad vam Liempt, Geert Mak, Ull d´Ollveira, Cert Oostindie, Parnela Pattynama, Henk Schulte Nordtholt, Erry Stoové, Elsbeth Locher-Sholten.

Terhadap sikap dan pernyataan terbuka oleh tokoh-tokoh terkemuka masyarakat Belanda itu, yang mencakup cendekiawan, wartawan, penulis dan budayawan, tak ada lain yang dapat kita katakan:

B R A V O !

Pernyataan tsb mengajukan usul kongkrit kepada pemerintah Belanda sekarang ini supaya secara terbuka dan tegas, mengakhiri sikap kolonial pemerintah-pemerintah
Belanda selama ini. Yaitu yang menolak mengakui kemerdekaan Indonesia yang diproklamasikan oleh Sukarno dan Hatta pada tanggal 17 Agustus 1945. Selama ini pemerintah Belanda menganggap hari kemerdekaan Indonesia adalah pada tanggal 27 Desember 1949.

* * *

Dinyatakan a.l dalam pernyataan terbuka Adriaan van Dis, Nelleke Noordervliet, Geert Mak dkk, sbb:

“Sudah waktunya untuk menyatukan dua garis -- (yaitu garis sebagian dalam masyarakat Belanda progresif. Mereka menganggap Indonesia merdeka pada tanggal 17 Agustus. Dan sikap serta pendirian pemerintah Belanda serta yang mendukungnya, bahwa kemerdekaan Indonesia jatuh pada tanggal 27 Desember 1949, sesuai Persetujuan KMB, -- I.Isa )-- , dan memberikan tempat dalam sejarah bersama, yang memperhitungkan hak suatu bangsa untuk menentukan sendiri momen kapan dinyatakannya kemerdekaannya. Oleh karena itu, kami mengajukan permintaan kepada pemerintah Belanda, yang berbunyi sbb:

Pemerintah! Akui 17 Agustus 1945 sebagai datum Kemerdekaan Indonesia!

Pada tanggal 17 Agustus 1945 Sukarno dan Hatta memproklamasikan kemerdekaan Indonesia.

* * *

Selanjutnya pernyataan tsb.:

“Akhir tahun ini adalah genap 60 th yang lalu Nederland menyerahkan kedaulatan kepada Republik Indonesia Serikat. Saat itu adalah saat yang bagus sekali, untuk selanjutnya melihat 27 Desember 1949 sebagai datum juridis kedaulatan tsb. Dengan itu sepenuhnya mengakui bahwa kemerdekaan – Indonesia – adalah pada tanggal 17 Agustus 1945, yang secara politik sudah merupakan kenyataan. Dengan demikian kita menganggap bahwa proklamasi oleh Sukarno dan Hatta sebagai suatu tindakan politik yang adil, rakyat Indonesia telah menentukan sendiri kapan ia merdeka.

* * *


Lampiran:
Indonesië werd onafhankelijk in 1945. Erken dit !


Gepubliceerd: 22 december 2009 14:39 | Gewijzigd: 22 december 2009 14:54

Nog steeds is Nederland officieel van oordeel dat Indonesië pas in 1949 onafhankelijk werd. Maar Indonesiërs denken daar zelf anders over. Kom hen toch eens tegemoet.
Door Adriaan van Dis, Nelleke Noordervliet, Geert Mak e.a.

Over de gebeurtenissen in Indonesië in de jaren 1945-1949 en de gevolgen daarvan is in de afgelopen zestig jaar in Nederland een officiële verhaallijn gevolgd, gebaseerd op de beslissing van de toenmalige regering om de Republiek Indonesië niet te erkennen en te trachten de soevereiniteit van Nederland met militaire middelen te handhaven. Behalve die officiële verhaallijn is er een ander verhaal: dat van de tegenstanders van het regeringsbeleid, het verhaal van de bevolkingsgroepen die door de gebeurtenissen tussen wal en schip vielen, het verhaal van discriminatie en uitsluiting, het verhaal van gruwelijkheden aan beide kanten, het verhaal van het zoeken naar de waarheid.

Het is tijd om die twee lijnen bijeen te brengen en een plaats te geven in de gezamenlijke geschiedenis, een plaats die rekening houdt met het recht van een volk zelf te beslissen over het moment de eigen onafhankelijkheid af te kondigen. Daarom hebben wij een verzoek aan de Nederlandse regering opgesteld, dat als volgt luidt:

Regering! Erken 17 augustus 1945 als de datum van de Indonesische onafhankelijkheid!

Op 17 augustus 1945 proclameerden Soekarno en Hatta de onafhankelijkheid van Indonesië.

De soevereiniteitsoverdracht door Nederland vond vier jaar later plaats op 27 december 1949 in het Paleis op de Dam en in het paleis van de gouverneur-generaal aan het Koningsplein te Jakarta. In de tussenliggende jaren voerde Nederland een steeds uitzichtlozer politiek en militair offensief.

Op 17 augustus 2005 sprak minister Bot, toenmalig minister van Buitenlandse Zaken, aanwezig bij de viering in Jakarta van 60 jaar onafhankelijkheid, een spijtbetuiging uit, die door de Indonesische regering is opgevat als een impliciete erkenning door Nederland van deze datum als de datum van onafhankelijkheid. De Nederlandse regering echter heeft tot op de dag van vandaag deze slechts politiek en moreel geaccepteerd.

Het ontbreken van volledige politieke erkenning door Nederland is een historische nalatigheid die wij onrechtvaardig achten jegens het Indonesische volk. Het feit dat de Indonesische regering zelf met begrip voor Nederlandse gevoeligheden niet aandringt op politieke erkenning, neemt die onrechtvaardigheid niet weg.

Veel Nederlanders, vooral uit de generaties die nog nauwe banden hebben met Indonesië, willen deze al zestig jaar bestaande nalatigheid wegnemen. Als het niet gedurende hun leven plaatsvindt, zal het in de vergetelheid raken en door jongere generaties als afgedaan worden beschouwd.

De gevoeligheid van de veteranen voor deze kwestie is zeer begrijpelijk; zij hebben zware offers gebracht in opdracht van de toenmalige Nederlandse regering.

Eind dit jaar is het zestig jaar geleden dat Nederland de soevereiniteit aan de Verenigde Staten van Indonesië overdroeg. Dat is een uitstekend moment om 27 december 1949 voortaan te zien als de datum waarop de soevereiniteit haar juridisch beslag kreeg, daarbij volledig erkennend dat de onafhankelijkheid al vanaf 17 augustus 1945 een politiek feit is. Wij beschouwen daarmee de proclamatie van Soekarno en Hatta als een rechtmatige politieke daad; het Indonesische volk heeft immers zelf bepaald wanneer het onafhankelijk is geworden.

Met expliciete politieke erkenning nu kan ook het gevoel weggenomen worden dat het Nederland van nu zich nog steeds identificeert met de opstelling van de Nederlandse regering toen.

De betrekkingen tussen Indonesië en Nederland zijn goed en ontwikkelen zich voorspoedig. De president van Indonesië zal ons land komend voorjaar bezoeken. Bij die gelegenheid zou de expliciete politieke erkenning door Nederland van 17 augustus 1945 als onafhankelijkheidsdatum een passend welkom zijn. Dat kan natuurlijk ook 65 jaar na dato, op 17 augustus 2010.

Peter de Reuver, Nico Schulte Nordholt, Nelleke Noordervliet, Adriaan van Dis, Joty ter Kulve, Claudine Helleman, Norbert van den Berg, Jan Hendrik Peters. Comité van aanbeveling: Hans Blom, Theo van Boven, Peter Broekveldt, Frances Gouda, Rudy Kousbroek, Susan Legêne, Ad van Liempt, Geert Mak, Ulli d’Oliveira, Gert Oostindie, Pamela Pattynama, Henk Schulte Nordholt, Erry Stoové, Elsbeth Locher-Scholten.

* * *